Το ζωογόνο νερό από το ναό Ιεζ. 47,1 Καὶ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τοῦ οἴκου, καὶ ἰδοὺ ὕδωρ ἐξεπορεύετο ὑποκάτωθεν τοῦ αἰθρίου κατὰ ἀνατολάς, ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ οἴκου ἔβλεπε κατὰ ἀνατολάς, καὶ τὸ ὕδωρ κατέβαινεν ἀπὸ τοῦ κλίτους τοῦ δεξιοῦ ἀπὸ νότου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. Ιεζ. 47,1 Ο ανήρ, ο οποίος με οδηγούσε, με έφερεν έπειτα εις την είσοδον του οίκου του Θεού. Και ιδού, ύδωρ επήγαζεν από το κάτω μέρος του υπαιθρίου τμήματος της εισόδου, του προς ανατολάς· η είσοδος του ναού ευρίσκετο προς ανατολάς. Το ύδωρ αυτό κατήρχετο δεξιά και νοτίως από το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων. Ιεζ. 47,2 καὶ ἐξήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς βοῤῥᾶν καὶ περιήγαγέ με τὴν ὁδὸν ἔξωθεν πρὸς τὴν πύλην τῆς αὐλῆς τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ ἰδοὺ τὸ ὕδωρ κατεφέρετο ἀπὸ τοῦ κλίτους τοῦ δεξιοῦ. Ιεζ. 47,2 Επειτα ο οδηγός μου με έβγαλεν από την οδόν, η οποία διέρχεται από την προς βορράν εσωτερικήν πύλην, και με περιέφερεν στο εξωτερικόν του οικοοομήματος έως εις την εξωτερικήν ανατολικήν πύλην. Και ιδού το νερό κατήρχετο από την δεξιάν πλευράν, νοτίως δηλαδή του ναού. Ιεζ. 47,3 καθὼς ἔξοδος ἀνδρὸς ἐξεναντίας, καὶ μέτρον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ διεμέτρησε χιλίους ἐν τῷ μέτρῳ, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἀφέσεως· Ιεζ. 47,3 Ο οδηγός μου επροχώρησεν απέναντί μου και με το μέτρον, το οποίον εκρατούσε εις τα χέρια του, εμέτρησε την ροήν του ποταμού, χιλίους πήχεις, βαδίζων μέσα στο ύδωρ. Διότι το ύδωρ τούτο ήτο αβαθές και επέτρεπε την διάβασιν. Ιεζ. 47,4 καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἕως τῶν μηρῶν· καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ διῆλθεν ὕδωρ ἕως ὀσφύος· Ιεζ. 47,4 Εμέτρησεν έπειτα άλλους χιλίους πήχεις και εβάδισε μέσα στο νερό μέχρι του ύψους των μηρών. Επειτα εμέτρησεν αλλά χίλια μέτρα και εδαδισε μέσα στο νερό έως την μέσην. Ιεζ. 47,5 καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ οὐκ ἠδύνατο διελθεῖν, ὅτι ἐξύβριζε τὸ ὕδωρ ὡς ῥοῖζος χειμάῤῥου, ὃν οὐ διαβήσονται. Ιεζ. 47,5 Εμέτρησε και άλλους χιλίους πήχεις και δεν ημπορούσε πλέον να διέλθη δια μέσου του ύδατος του ποταμού, διότι το νερο εβούϊζεν ωσάν ορμητικός χείμαρρος, τον οποίον δεν ημπορεί κανείς να διαβή. Ιεζ. 47,6 καὶ εἶπε πρός με· ἑώρακας, υἱὲ ἀνθρώπου; καὶ ἤγαγέ με καὶ ἐπέστρεψέ με ἐπὶ τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ. Ιεζ. 47,6 Και ο οδηγός μου είπε· “είδες, υιέ ανθρώπου;” Επειτά με επανέφερεν εις την όχθην του ποταμού. Ιεζ. 47,7 ἐν τῇ ἐπιστροφῇ μου καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ ποταμοῦ δένδρα πολλὰ σφόδρα ἔνθεν καὶ ἔνθεν. Ιεζ. 47,7 Κατά την επιστροφήν μου είδα, ότι εις τας όχθας του ποταμού, εντεύθεν και εντεύθεν υπήρχον πολλά δένδρα. Ιεζ. 47,8 καὶ εἶπε πρός με· τὸ ὕδωρ τοῦτο τὸ ἐκπορευόμενον εἰς τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὴν Ἀραβίαν καὶ ἤρχετο ἕως ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τῆς διεκβολῆς, καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα. Ιεζ. 47,8 Ο Οδηγός μου είπε· “το νερό τούτο θα ρεύση προς την Γαλιλαίαν, έπειτα εις την προς ανατολάς περιοχήν. Θα στραφή κατόπιν προς την Αραβίαν και δια μέσου της κοιλάδος του Ιορδάνου θα κατευθυνθή έως την Νεκράν Θαλασσαν. Εκεί δέ που θα εκβάλλη ο ποταμός, θα καταστήση υγιή τα ύδατα της. Ιεζ. 47,9 καὶ ἔσται πᾶσα ψυχὴ τῶν ζῴων τῶν ἐκζεόντων ἐπὶ πάντα, ἐφ᾿ ἃ ἂν ἐπέλθῃ ἐκεῖ ὁ ποταμός, ζήσεται. καὶ ἔσται ἐκεῖ ἰχθὺς πολὺς σφόδρα, ὅτι ἥκει ἐκεῖ τὸ ὕδωρ τοῦτο, καὶ ὑγιάσει καὶ ζήσεται· πᾶν ἐφ᾿ ὃ ἂν ἔλθῃ ὁ ποταμὸς ἐκεῖ, ζήσεται. Ιεζ. 47,9 Ολαι δε αι ζωνταναί υπάρξεις της περιοχής εκείνης, που προηγουμένως λόγω της ξηρασίας απέθνησκον, όταν θα απλωθή εκεί ο ποταμός, θα αναζωογονηθούν, και ως εκ των γλυκέων υδάτων του ποταμού πλήθη ιχθύων θα αναπτυχθούν, διότι εκεί θα έχη απλωθή το υγιές τούτο ύδωρ και θα εξυγιάνη και θα αναζωογονήση τα πάντα. Καθε περιοχή, όπου θα απλωθή ο ποταμός, θα γεμίση από ζωήν. Ιεζ. 47,10 καὶ στήσονται ἐκεῖ ἁλιεῖς ἀπὸ Αἰνγαδεὶν ἕως Ἐναγαλείμ· ψυγμὸς σαγηνῶν ἔσται, καθ᾿ ἑαυτὴν ἔσται, καὶ οἱ ἰχθύες αὐτῆς ὡς οἱ ἰχθύες τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης, πλῆθος πολὺ σφόδρα. Ιεζ. 47,10 Θα εγκαθίσταντα εκεί πολυάριθμοι αλιείς από Αινγαδείν έως Εναγαλείμ. Εκεί θα στεγνώνουν τα πολλά δίκτυά των καθ' όλην την απέραντον όχθην οι αλιείς, οι δε ιχθύες της υδατίνης αυτής περιοχής θα είναι από απόψεως μεγέθους και γεύσεως ωσάν της Μεσογείου Θαλάσσης, αναρίθμητα πλήθη. Ιεζ. 47,11 καὶ ἐν τῇ διεκβολῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ἐπιστροφῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ὑπεράρσει αὐτοῦ οὐ μὴ ὑγιάσωσιν· εἰς ἅλας δέδονται. Ιεζ. 47,11 Κατόπιν ο ποταμός θα εκβάλλη εις την Νεκράν Θαλασσαν, θα κάμη δίνας, θα υψωθούν υπερβολικά τα νερά του, τα οποία θα παύσουν εκεί να είναι ζωογόνα, καθώς θα χύνωνται εις της Νεκράς Θαλάσσης τα ύδατα, διότι έχουν αυτά προορισθή να είναι πυκνότατα εις αλάτι. Ιεζ. 47,12 καὶ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ἀναβήσεται, ἐπὶ τοῦ χείλους αὐτοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πᾶν ξύλον βρώσιμον, οὐ μὴ παλαιωθῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐκλείπῃ ὁ καρπὸς αὐτοῦ· τῆς καινότητος αὐτοῦ πρωτοβολήσει, διότι τὰ ὕδατα αὐτῶν ἐκ τῶν ἁγίων ταῦτα ἐκπορεύεται, καὶ ἔσται ὁ καρπὸς αὐτῶν εἰς βρῶσιν καὶ ἀνάβασις αὐτῶν εἰς ὑγίειαν. Ιεζ. 47,12 Εις τας όχθας του ποταμού, εις την μίαν και εις την άλλην πλευράν, θα υπάρχουν όλα τα καρποφόρα δένδρα. Κανένα δε από αυτά δεν θα γηράση, ούτε και θα παύσουν να φέρουν καρπούς. Εκεί τα δένδρα θα πετάξουν ζωηρά τα πρώτα των βλαστάρια και θα μείνουν πάντοτε νέα και ο πρώτος καρπός των θα ανανεώνεται συνεχώς, διότι τα ύδατα, από τα οποία θα ποτίζωνται, πηγάζουν από τα άγια, και ο καρπός των δένδρων αυτών θα είναι προς διατροφήν, τα δε φύλλα των θα παρέχουν θεραπείαν και υγείαν”. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου