ΝΑΜΑΤΑ ΓΛΥΚΥΡΡΟΙΑ: Μετάθεσιν Ιερών λειψάνων οσίου Μαξίμου

37 ὁ δὲ εἶπεν, ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ' αὐτοῦ. εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ ἰησοῦς, πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
38 ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά: γυνὴ δέ τις ὀνόματι μάρθα ὑπεδέξατο αὐτόν.
39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη μαριάμ, [ἣ] καὶ παρακαθεσθεῖσα πρὸς τοὺς πόδας τοῦ κυρίου ἤκουεν τὸν λόγον αὐτοῦ.
40 ἡ δὲ μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν: ἐπιστᾶσα δὲ εἶπεν, κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπεν διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.
41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ κύριος, μάρθα μάρθα, μεριμνᾷς καὶ θορυβάζῃ περὶ πολλά,
42 ἑνὸς δέ ἐστιν χρεία: μαριὰμ γὰρ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται αὐτῆς.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Μετάθεσιν Ιερών λειψάνων οσίου Μαξίμου

Την των λειψάνων σου,
αγίαν λάρνακα,
αρωματίζουσαν ζωής τας χάριτας,
ως κιβωτόν αγιασμού,
πλουτίσαντες θεοφόρε,
εξ αυτής δρεπόμεθα,
χάριν θείαν και έλεος,
Μάξιμε πανεύφημε,
της σοφίας ο τρόφιμος.
Διό μη διαλίπης πρεσβεύειν,
θείας τυχείν ημάς ευκλείας.